Here's a prayer that all of us are safe and alright after typhoon Ondoy brought so much havoc in the Metropolis last weekend.
As of September 28, Inquirer.net reports that death toll has reached 73 people.
The report further states that damage to agriculture as of Sunday was estimated at P510 million in regions Cagayan Valley, Central Luzon and Calabarzon, with damage to rice crops initially placed at P490 million.
Meanwhile, about 47,000 people were rescued from their houses and transferred to various evacuation areas.
(photos were emailed to me by a friend)
Meanwhile, let us all reflect and remember that the Lord is still good and gracious, especially among us who were not affected heavily by the catastrophe.
The Lord is still in control, and He is able and willing to show Himself faithful and true in giving all the needed help and support to our fellow Filipinos who lost greatly.
--------------------
God is our refuge and strength, an ever-present help in trouble.
-Psalm 46:1
9 comments:
sana ok lang kayo lahat dyan.
grabe...
napapanood naman namin sa TFC/ANC ang mga nangyayari. un ang nagiging mata namin dito sa gitnang silangan. nakakapanlumo ang nangyari... siguradong marami silang naghihintay ng tulong...
at tama ka, malaman sana nilang walang ginto sa Maynila...
patuloy ang aming pananalangin mula sa gitnang silangan...
sana wag silang bibitaw sa paniniwala na hindi sila pababayaan ng nasa taas!
kulang ang salitang nakakaawa..nakakadurog ng puso!
grabeh nangyari noh?! sana maging ok na gaya ng dati.. hays, kakalungkot talaga!
padaan lang.. :-)
padaan lang.. :-)
grabe daig pa disaster movies, parang 2012 na
:( ..
tunay nga sigurong malupit kung ituring natin ang bagyong ondoy..
malalakas na ulan at rumaragasang tubig..
mabilis at tila hindi kapani-paniwala..
sino nga bang mag-aakala na makararanas tayo ng ganito sa loob lamang ng napakaikling oras..
isa akong licabeño na ngayon ay kasalukuyang nag-aaral sa PNU manila..
umaga ng sabado, ika-26 ng setyembre, bagaman magdamag ang pag-ulan hindi man lamang ako nakaramdam ng kahit anong kakaiba o maghinala kaya sa mistulang trahedyang parating.
pagpasok ko sa Pamantasang Normal isang napakalakas na ulan parin ang patuloy na bumabagsak..
maya-maya ay unti-unting naiimbak ang tubig hanggang sa tila maging baha na nga na umabot na sa aking alak-alakan hanggang tuhod..ni sa hinagap ko'y hindi ko man lamang naisip na sa labas pala ng unbersidad ay ga-bewang na ang tubig..mga stranded na sasakyan, estudyante,guro, trabahador mayaman, mahirap ang aking nasaksihan sa may labasan..
napaurong ako at natakot..
nasaisip ko na lamang...
saan galing ang tubig???
bakit ganon kabilis...
batid kong magdamag ang pag-ulan ngunit nalalaman ko rin naman na hindi lamang noon umalan ng magdamag...
tila nga yata malikot at mapang-ahas ang aking isip..
noong una'y halos magsumigaw ang mga nagmaMASTERAL na guro kaeskwela at mga propesor (na tulad ko'y hindi na rin makalabas pa nang pamantasan) sa pagsasabi nang HIGH TIDE sumangayon ako ngunit sa likod ng isip na bagaman ay lito at nakararamdam na nang takot, naisip kong hindi kaya pawala ang tubig mula sa isang DAM na nagsismula ng mapuno...kung gayon man at totoo ang aking nasasaisip..
alam kong wala silang hangad na masama..
ang sa akin lamang ay...
bakit walang pasabi man lamang?...
disin sana'y kahit papaano ay nakapaghanda man lamang tayo...
@anonymous: kabayan, nakakalungkot talaga ang nangyari. we were caught unaware sa nangyari.
Post a Comment