Siopao King

Mabait ako nung high school.

Pramis.

Wala man ako sa listahan ng mga A students sa Science High (CLSU), masasabi kong hindi rin naman ako kabilang doon sa lower list.

Average lang, kumbaga- pati sa kalokohan.

**********

Napabilib din ako sa sarili ko kahit pa'no kasi hindi ako natutong uminom noong high school. Tikim, oo. Pero yung sabihing lango, o yung talagang tatambay sa University Bleacher o kaya sa CLSU Marketing sa may pay rest room sa dulo, hindi ko talaga ginawa.

Plus factor rin siguro na hindi rin naman ganoon ka-liberal ang mga barkada ko noon. Hindi rin kasi sila mahilig sa inuman. Ang trip lang kasi namin noon eh tumambay sa harap ng Admin Bldg., sa bleachers, para magkuwentuhan at makinig ng jamming ng mga banda-tsaka kumain.

**********

Maliban ke Manang Nayds, paborito rin naming puntahan dati yung University Canteen sa likod ng Science High.

Dito namin nakita kung paanong dumekwat yung mga kaklase namin ng Siopao nang hindi nahuhuli ng mga staff ng canteen.

Nakakabilib, pero kaya nilang gawin iyon. Kumpul-kumpol silang pupunta sa may counter, at viola! makakakuha na sila ng siopao.

**********

May pera naman sila eh. Kung tutuusin, may kaya sila kung ikukumpara sa ilan sa amin na hindi dumedekwat ng siopao sa canteen. Pero ginagawa nila dahil trip-trip lang.

**********

Ganoon naman yata talaga ang mga kabataan talaga. Gustong gawin kung ano ang bawal, gustong tikman ang adventures, gustong-gusto iyong gagawa ng kalokohan at tuwang-tuwa kung paanong makakalusot dito- parang may gustong patunayan.

Pero nakakabilib nga, kasi kahit minsan, hindi sila na-principal's office dahil sa pagnanakaw ng Siopao.

**********

Matagal na akong hindi nakabalik sa Science High, at ni hindi ako nakaattend sa mga recent reunion ng batch namin. Pero panigurado akong tatawanan na lang namin ang mga ganitong kwento.

After all, hindi na kami mga bata.